Kenneth Ric C. Datu

khenzkiedatz@yahoo.com

Ako si Kenneth Ric C. Datu lumaki sa lungsod ng Bataan nakatira sa #22 Tala St. Dinalupihan Bataan. Ako ay 17 years old, ipinanganak sa Dinalupihan, Bataan. Ang aking mga libangan ay mag laro ng basketball, paminsan minsan ng aadik sa computer. Ako ay palakaibigan ako sa mga sa mga taong mabait sakin. Mabait naman ako, kapag ang isang tao ay mabait din sakin.

Pangalawa akong panganay sa amin, 23 years old na ang panganay namin ito ay nag tatrabaho na at may pamilya na. Apat kaming mag kakapatid lahat kami ay lalaki. Ang bunso namin ay si Jerico "echo" Datu 3rd year high school at ang susunod si Ricmar Datu 4th year high school. Ang kuya ko na si Ericson Datu graduate ng Automotive sa Balanga Campus ngayon nag tatrabaho na sa ibang bansa. Siya ang tumutustus sa mga gastusin sa bahay at nag papaaral sa amin.

Ako nga pala ay nag elementarya sa San Ramon Elementary School. Ang schoolna ito ay pinakamamahal ko dahil mabait ang mga guro. At nag sekundarya ako sa Luakan national High School. Itong eskwelahan na ito ay super baduy, hehe jowk lang, masaya dito. At ngayo'ng kolehiyo sa BPSU- DC, Bataan Peninsula State University, kumukuha ng kursong Associate in Computer Technology.

Ako ay mahilig kumaen di naman halata, pero ngayon diet muna sobra ne eh !. Marami akong paboritong pagkaen adobo, menudo, letchong babot, lahat namn kinakain ko, huwaag lang okra hehe!!. Mahilig din ako sa junkfood kaso pili lang ang mga ito madalang lang. Di naman ako matakaw medyo lang. Masarap ako kasama kapag kainan na.

Marami na akong karanasan sa buhay. Ang di ko makakalimutan na karanasan ay ang ma operahan ako sa appendix na sakit. Isang ara kong iniinda ang tiyan ko wala kaming kamalay malay appendix na pala ang sumasakit. Kung di pa pala ako nag pa check up di pa namin malalaman. Ito na dapat ang ikamamatay ko kung hindi naagapan kaagad, papasalamat ako sa diyos binigyan ulit ako ng chance mabuhay.

Mga isng buwan din ako nag papagaling ng pa operahan ako. Ngayon kulang na ako wala na akong appendix, pero masaya ako nabuhay pa din ako. Di ko akala na ang sakit pala na iyon ay hindi biro, kung sa oras na iyon ay pumutok at kumalat sa loob ng tiyan wala na mahihirapan ang mga doktor gamutin. Kaya salamat naagapan agad ang aking sakit.

Pero ang kasiyahan parin ang mananalo hindi ang mga proble. Kalimutan lang yan, mga araw na masaya ako kapag kasama ko mga pamilya ko. Bonding with them. Mga masayang araw ay tuwing Reunion ng Family namin. Dahil lahat kami ay kumpleto.

Ang Mama ko nga pala si Marietta Datu. Ang trabaho nya ay dating manikyurista sa parlor, pero ngayon sa bahay nalang. Ang papa ko nmn si Rico Datu. Isang government employee sa Municipal ng Dinalupihan isang Traffic Enforcer or Marshall na ngayon. Sila ang mama at papa para sa akin.

May pangarap ako sa buhay na tulungan ko ang mga magulang ko na mapagtapos sa pag aaral ang mga kapatid ko. Tulungan ko mag trabaho ang kuya ko. At higit sa lahat di ko magagawa yan kundi makapag tapos sa pag aaral. Tatapusin ko pag aaral ko para matupad ko lahat iyon. para makatulong na ako.

My motto in life, " Do your best, and God will take of the best. Para sakin, gawin ko ang kaya ko at ang maiiwan ay ang Diyos na ang bahalta. Kaya yan lang nasa isip ko para matupad lahat ng gusto ko. Thank you sa Pag- basa at pagtingin hehe!!!.. :) .